Monday, July 28, 2008

A picture is worth... - รูปภาพหนึ่งรูปมีค่า.....


เคยได้ยินคำกล่าวนิรนามที่ว่า “A picture is worth a 1,000 words” (รูปภาพหนึ่งรูปมีค่าเท่ากับคำพูดพันคำ) กันหรือไม่ คำกล่าวนี้หาได้เกินจริงไปแม้แต่ประการใด ในบางครั้งอาจน้อยกว่าความเป็นจริงเสียด้วยซ้ำ เพราะการอธิบายบางสิ่งบางอย่างที่เราเห็นด้วยคำพูดให้ใครต่อใครฟัง เพื่อให้เขาหรือเธอเห็นภาพได้เหมือนกับที่เราเห็นมา ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งบางสิ่งบางอย่างนั้น เป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคยทั้งกับคนพูดและคนฟังด้วยแล้ว

สมมติว่า เราต้องอธิบายลักษณะของเจ้า “หมาน้ำเม็กซิโก (Axolotl)” ที่เราได้ไปเห็นมาจากอะความเรียมแห่งหนึ่งให้เพื่อนฟัง เราจะอธิบายให้เพื่อนของเราเห็นภาพเจ้าหมาน้ำเม็กซิโกให้เหมือนกับที่เราไปเห็นมาได้อย่างไร?????



กรณีนี้แม้แต่คำพูดพันคำอาจยังไม่เพียงพอ ดังนั้นรูปภาพไม่ว่าจะอยู่ในแบบรูปใด ก็ล้วนแล้วแต่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตของมนุษย์เรา ไม่ใช่ในฐานะที่เป็นเครื่องมือทรงประสิทธิภาพสำหรับใช้อธิบายหรือเพื่อการติดต่อสื่อสารระหว่างมนุษย์เราเท่านั้น ซึ่งเฉพาะในด้านนี้ด้านเดียวก็แสดงให้เห็นถึง
ความสำคัญอย่างมากของรูปภาพแล้ว รูปภาพยังมีความสำคัญในด้านอื่นๆ อีกมากมายไม่ว่าจะใช้เพื่อแสดงและยืนยันตัวตน ช่วยดึงดูดความสนใจ สร้างความสวยงาม ความประทับใจ ความเข้าใจ ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก ความสุข สนุกสนาน รื่นเริงบันเทิงใจ เศร้าสอย เหงียบเหงา ว้าเหว่ สมเพช สงสาร สะอิดสะเอียด
ขยะแขยง โกรธแค้น ขุ่นเคือง เกลียดชัง บันทึก บอกเล่าเหตุการณ์หรือเรื่องราว เตือนความจำ เสริมฮวงจุ้ย สร้างงานสร้างอาชีพ ฯลฯ

ก็ด้วยความสำคัญของภาพที่มีอยู่อย่างมากมายนี่แหละครับ ทำให้ผมตัดสินใจหันมายึดอาชีพขายภาพ
แต่ก็หาใช่เหตุผลนี้เพียงประการเดียว เหตุผลสำคัญคงอยู่ที่การถ่ายภาพทำให้ผมมีความสุขด้วย แม้ว่าจะยังไม่เป็นมือโปรก็ตาม จากภาพที่ถ่ายมา ก็นำมาตกแต่ง จนได้งานศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่เหมือนใคร อันนี้ก็ช่วยเพิ่มสุข แต่ที่สุขที่สุดเกิดขึ้นเมื่อภาพที่ทำมากับมือสามารถสร้างรอยยิ้ม และความสุขให้แก่ทุกคนที่ได้เห็นภาพได้เป็นเจ้าของภาพ อันนี้สิครับสุขสุดสุดไปเลย
…..


"นึกถึงภาพ นึกถึงพิกเซลแมเนีย"


Sunday, July 27, 2008

Introduction to my blog - ปฐมบทแห่งบล็อก


หนุ่มใหญ่วัย 42 คนหนึ่ง
เดินทางมาถึงจุดเปลี่ยนของชีิวิต
เช่นเดียวกับชีวิตของมนุษย์ทั่วไป

ลาออกจากงานเมื่อกลางปี '50
เพราะเบื่อระบบพวกพ้องในวงราชการ
เบื่อความอยากได้ใคร่มีในอำนาจ

ไม่อยากให้จิตตกและคิดโกรธ
จึงออกมาค้นหาความหมายของชีวิต
ออกมาหาวิถีชีวิตที่สงบและเป็นสุข

ได้มีเวลาอยู่กับธรรมะ้มากขึ้น
ได้ปฏิบัติมากขึ้น
ทำให้ใจสงบขึ้น เยือกเย็นขึ้น
เชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่าง
ย่อมเป็นไปตามกรรม
ใครทำอะไรย่อมไ้้ด้อย่างนั้น

แต่เมื่อยังต้องเดินทางต่อไปในทางโลก
จึงต้องมีรายได้เพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
ทำให้ชีวิตมีค่า มีความหมาย
จึงตัดสินใจเปิดร้านพิกเซลแมเนีย

http://www.weloveshopping.com/shop/pixelmania

ขายรูปถ่าย รับตกแต่งภาพ และถ่ายภาพ

ที่เปิดบล็อกนี้ขึ้นมา
ก็เพื่อเสริมเติมกับเว็บไซต์ที่มีอยู่
อยากแบ่งปันความสวยงาม
แบ่งปันความรู้การถ่ายภาพ
การตกแต่งภาพ
และการพิมพ์ที่มีอยู่

อยากได้รู้จัก
กัลยาณมิตรใหม่ๆ
ที่เป็นกัลยาณธรรม

เพื่อแบ่งปัน
และร่วมสร้างสรรค์สิ่งดีๆ

ทั้งต่อตนเองและสังคม
นับจากนี้ไป...



"ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่บล็อก PIXEMANIA by TT ครับ"